NAJWAŻNIEJSZE ZAŁOŻENIA I STWIERDZENIA OBECNE W PROJEKCIE POZA POSTMODERNIZM:

Autor: Marek Rogulski Rogulus. Fundacja TNS. Gdańsk. 2001.

Punktem wyjścia w realizacji projektu jest konstatacja iż świadomość ludzka a zatem i kultura i sztuka znajdują się w nieustannej ewolucji dotyczącej samej istoty swojej natury, zakresu jej postrzegania, a także stopnia samoświadomości w zakresie danej struktury i sposobów wyrażania się w formach.

Projekt akcentuje fakt, że świadomość spełnia się jako proces, który może pójść dalej poza dotychczasowe najwyższe stadium świadomości jakim jest racjonalne ego wprzęgnięte w wymianę kulturową. Aby pójść dalej trzeba jednak przewartościować sam ten paradygmat postmodernistycznej struktury świadomości. Otóż istnieją szersze poziomy świadomości, które przekraczają mentalny, osobowy i zarazem subiektywny punkt widzenia. Doświadczenie tych poziomów umożliwia przeinterpretowanie kategorii poznawczych na których oparta jest modernistyczna i postmodernistyczna struktura świadomości.

Tak jak modernizm uświadomił sobie, że świat nie jest dany z góry (jak to przedstawiały agrarne systemy mityczne) i że umysł jest tym, który się rozwinął w czasie i ewolucji, tak też postmodernistyczny egzystencjalista musi wreszcie sobie uświadomić, że istnieje poziom percepcji transpersonalnej, którego postrzeganie można i trzeba rozwinąć ( w skali tak osobniczej jak i cywilizacyjnej) tak jak wcześniej rozwijał się umysłął”

Nie znaczy to, że indywidua przestaną istnieć, ale że ego i związany z nim poziom percepcji przestaną być już tak ważne wobec odkrycia większej całości i przesunięcia Tożsamości w Nadświadomość, która zawiera w sobie wszelkie przedmioty jaki i wszelkie podmioty wraz z ich subiektywną percepcją i odczuwaniem.

Obecna struktura świadomości grzęźnie w modernistycznej wizji świata sprowadzonego jako całość do racjonalno-empirycznej natury lub też koncentruje się na obserwacji jej powierzchni (modernistyczny konflikt Umysłu i Kultury wobec Natury i postmodernistyczny konflikt wielu Umysłów wewnątrz Kultury ). Przekroczenie tej struktury związane jest z odkryciem poziomów świadomości szerszych od mentalnego. Droga prowadzi poza tożsamość ego i jego umysłu (ale bez wymazywania ich), w przestrzeń transpersonalną, transracjonalną i transmentalną.

W przygotowywanym obecnie wydawnictwie pt: Podstawy Manifestu Współczesnej Kontrkultury piszę, iż współczesna, progresywna kontrkultura w cywilizacji Zachodu podejmie próbę przekroczenia samej postmodernistycznej struktury świadomośczesnej
Przekroczenie tej struktury, aby spełnić stawiane każdej transformacji wymogi (i w przeciwieństwie do regresji) musi zarówno zawrzeć aspekty dotychczasowej struktury jak i je przekroczyć.
Będzie więc działaniem wobec samej tej struktury, a nie tylko wewnątrz niej.

Wynikają z tego znaczące konsekwencje dla rozumienia czym jest działalność artystyczna, dzieło sztuki oraz sposoby jego opisania i interpretacji w związku z przyjęciem nowej płaszczyzny dla rozumienia istoty działalności w obszarze sztuki.

Tak więc: nie tyle poszukiwanie nowości w sposobach i formach wyrażania subiektywnych doświadczeń, (co tak charakterystyczne dla sztuki modernistycznej) nie tyle wchodzenie w socjologiczny, społeczny i krytyczny dyskurs, (co znamienne dla sztuki postmodernistycznej) ale przede wszystkim, (choć i te wymienione aspekty zawierają się w tym dążeniu), chodzi o doświadczenie transmentalnego poziomu świadomości który przekracza i zawiera poziomy świadomości ewoluującej m.in. jako Natura, Kultura, Umysł.

Wszystkie stopnie świadomości są równie ważne jako elementy procesu rozwoju świadomości ale mają różny stopień i różną wartość pod względem samoświadomości i zaawansowania w procesie ewolucji i pod względem rozpoznania siebie jako elementu procesu rozwoju świadomości z perspektywy nie antropocentrycznej ale kosmocentrycznej.
O takiej właśnie, kosmocentrycznej perspektywie w interpretacji zjawisk życia i świadomości traktuje projekt pt: Poza Postmodernizm.

Projekt, w swej warstwie teoretycznej zasadza się m.in. na wybitnych dokonaniach współczesnych filozofów w dziedzinie psychologii transpersonalnej a jego celem jest przeobrażenie obowiązującej obecnie struktury świadomości i wskazanie na potencjalne możliwości.
Działalność artystyczna jest w swym wyrazie bowiem pewną wizją rzeczywistości, a za każdą manifestacją artystyczną stoi podbudowująca ją struktura światopoglądowa wyrastająca z właściwej jej struktury świadomości.
Zgodnie z ideą projektu Poza Postmodernizm: Dziełem jest tu sam proces przeobrażania świadomości, także tej zbiorowej, a nie tylko jakaś konkretna praca, dzieło artystyczne, wykonanie przedmiotu czy wykreowanie jakiejś sytuacji. Proces, który, gdy wszystkie iluzoryczne oddzielenia zostaną odrzucone doprowadzi kiedyś do jasnej i świadomej siebie jedności Ducha /nie tylko osobowości/ w transmentalnej, transpersonalnej i transracjonalnej Nadświadomości.

Każdy wyższy stopień rozwoju przekracza i zarazem zawiera niższe stopnie rozwoju. I tak ewolucja świadomości wiedzie od obiektywnych, preracjonalnych, nieświadomych, i przedosobowych struktur świadomości poprzez subiektywne i samoświadome, mentalne i racjonalne (do czego obecnie jako ludzkość wciąż aspirujemy) aż po absolutne, nadświadome, transracjonalne i transmentalne gdzie zróżnicowanie pomiędzy przedmiotem a podmiotem nie zostaje zlikwidowane ale zostaje przekroczone i zawarte w świadomości, która sama wolna jest od jakiegokolwiek zróżnicowania i ograniczenia.
Powtórzę w tym miejscu za Kenem Wilberem: Absolut jest obecny w takim samym stopniu na każdym poziomie świadomości (nawet tam gdzie jest tylko, nieświadomą siebie, niezorganizowaną materią fizyczną), jednak na każdym z tych poziomów jest w różnym stopniu rozpoznany. I dodam stwierdzenie autorstwa Hegla: Absolut jest obecny w samym procesie rozwoju świadomości, a nie w jakimś określonym miejscu, czasie lub epoce.

Projekt Poza postmodernizm ukazuje m.in. za pomocą nowych mediów dziejący się w czasie proces przeobrażania świadomości w płaszczyźnie tak artystycznej jak i filozoficznej, społecznej czy edukacyjnej. Znaczenie tego procesu, jego tryb realizacji jak i sposób interpretacji towarzyszących mu zjawisk natury egzystencjalnej, artystycznej i społecznej zawiera się i stanowi o istocie projektu. Konsekwencją faktu, że w tej chwili wyznacznikiem postmodernistycznej struktury świadomości jest funkcja empirycznego, racjonalnego ego, jego umysłu i ineterpersonalnej wymiany z innymi ego, jest wskazanie, iż przyszłość należy do struktury opartej na doświadczeniu i poznaniu transmentalnym i transpersonalnym (jednak bez wymazywania niższych poziomów.

Projekt zakłada bowiem przekroczenie tak charakterystycznego dla postmodernistycznej świadomości procesu nieustannej mentalno-jaźniowej zamiany (translacji) i zastąpienie go przez rzeczywistą przemianę (transformację) do transmentalnej i transpersonalnej percepcji. W istocie chodzi o transcendencję mentalnego ego i rozpoznanie szerszego poziomu świadomości dzięki rozwinięciu w praktyce medytacyjnej, jogicznej lub innej, nadpsychicznej intuicji. (Nie należy jej zresztą mylić z emocjonalną, instynktywną intuicją prepersonalną). Chodzi o rozwinięcie postrzegania wolnego od tożsamości konkretnego umysłu i ego.

Jak to ujął Whitehead: ostateczną metafizyczną zasadą obecną we Wszechświecie jest „kreatywne podążanie w novum. Zasada ta jest obecna na wszystkich poziomach manifestacji. To pęd Kosmosu do samotranscendencji. To pęd do przekroczenia ograniczeń wynikających z kolejnych stopni utożsamień i dążenie, do ponownego stania się Całością. I to sam Duch przenikający Kosmos, zanurzony w manifestację a wyrażający się między innymi poprzez świadomą siebie ludzkość, doznaje tego wstrząsu i przebudzenia do swojej Najwyższej Tożsamości.
Dlatego główną tezą projektu uczyniłem równanie Duch = Kreatywność.

DUCH = KREATYWNOŚĆ

Projekt jest rozwinięciem i rezultatem działalności, która prowadzę od dziesięciu lat, a którą rozpocząłem pisząc i wydając Punkt, od którego nie ma odwrotu i Mały traktat o transformowaniu energii. Te pierwsze intuicje dotyczące możliwości rozwoju świadomości dały mi impuls, który doprowadził w 1992 roku do powołania Fundacji Tysiąc Najjaśniejszych Słońc, która projekt obecnie realizuje, m.in. w galerii Spiż 7 w Gdańsku, jak i w innych ośrodkach sztuki i Myśli, mi. w Ośrodku Badań Przestrzeni Wewnetrznej. Podstawy idei samego projektu zostały zawarte w albumie TNS, który Fundacja wydała w 2000r.

Autor projektu: Marek Rogulski Rogulus. Projekt realizuje od roku 2000 Fundacja
Tysiąc Najjaśniejszych Słońc i galeria Spiż 7.